Saturday, August 30, 2014

ඌවෙ ඛෙද වාචකය

ඌවෙ ඛේදවාචකය


1818 සහ 1848 විමුක්ති අරගලයට උර දුන් ඌවෙ ජනතාව සුද්දන් විසින් නිර්දය අන්දමින් මර්ධනය කල අතර සුද්දන්ගේ වාසියටම ක්‍රියාත්මක කල ලංකා මැනුම නිසා ඔවුන්ගේ භුමියේ අයිතියද ඔවුන්ට අහිමි උනා. තමන්ට අහිමිවූ ඉඩම් වල කුලී කරුවන් ලෙස කටයුතු කිරීමට ඔවුන්ගේ අභිමානය ඉඩ නොදුන් බැවින් වතු ආර්තිකය පවත්වා ගෙන යාමට ඉංග්‍රීසින්ට දකුණු ඉන්දියාවෙන් දෙමල කම්කරුවන් ගෙන්වන්න උනා.මේ  නිසා බොහෝ උවේ වාසින් පහල ඌවට සංක්‍රමණය උනේ එහි ඉංග්‍රීසින් කැමැති දේශ ගුණය හෝ කෝපි  හෝ තේ වගාවට සුදුසු පරිසරය නොතිබුන නිසයි.තමන්ට සතුරු ඌවෙ වැසියන්ට මුල පටන්ම සුද්දන් දැක්වුයේ සතුරු ආකල්පයක්.ඔවුන් හිතාමතාම උවේ වැසියන් නොසලකා හැරියා.මේ තත්වය 1947දි රටටම දේශපාලන නිදහස ලබුනු විට වෙනස්  විය යුතු උනත් එසේ උනේ නැහැ. නිදහසින් පසු බලයට පැමිණි සියලු පාලකයන් ඌවට දැක්වුයේ කුඩම්මාගේ සැලකිල්ලක් විතරයි.
මුලදී යුරෝපිය වතු පාලකයන් සහ ඉන්දීය වතු කම්කරුවන් ඌවෙ බහුතර දේශපාලන බලය ලබා ගත් අතර,පුරවැසි පනත හේතුවෙන් ඔවුන් ඉවත් උනත් එතැන ඇතිවූ රික්තය ලංකාවේ වෙනත් පළාත් වලින් ඌවෙ පදිංචියට තාවකාලිකව ආ අය විසින් අත්පත් කර   ගත්තා. මේක මුලින්ම කලේ ජස්ටින් කොතලාවල නොහොත් ජැක් කොතලාවල. අද ඔහුගෙන් පැවත එන්නන් ඌවෙ ඉන්නවාද? ඉන්පසු සුද්දන්ගේ වතු වල තේ ප්‍රවාහනයට ආපු ඩයස්ලා මෙන්ම තේ වැවීමට ආපු සමරවීරලාද  උවේ දේශපාලන බලය අතට ගත්තා. අද වන විට ඩයස් පවුලේ ගෑනු ළමයින් සමග යාලු වෙන වත්තල ප්‍රනාන්දු ඌවෙ උරුමක්කාරයා වෙලා. ඌව පළාතේ ඇති  රජයේ රස්සාවලට වෙනත් පළාත් වලින් ආපු පෙරේරලා, සිල්වලා උවේ පුත්‍රයන් වෙලා රඟ පැවත් මේ අයගේ සැබෑ උනන්දුව තමන් ඉපදුන පලාතට සේවය කිරිමට විතරයි. ඌව ඔවුන්ට නවාතැන් පොලක් පමනයි. එපමණක් නොව මැණික් හොයන්න ආපු සොයිසලා මෙන්ම  ව්‍යාපාර කරන්න ආපු විදානගාමගේලාත්, බුධදාසලාත් ඌවෙ භුමි පුත්‍රයෝ නෙමෙයි මේ තත්වය ප්‍රධාන දේශපාලන පක්‍ෂ දෙකේම අඩුවැඩි වශයෙන් දකින්නට තියෙනවා.අද වන විට ඌවෙ භුමි පුත්‍රයන් ලෙස බලු බැල්මට පෙනෙන්න ඉන්නේ ලොකුබන්ඩාරලත් විද්‍යරත්නත් විතරයි ඌව දියුණු වෙන්න නම් 1848දි ඌවෙ භුමි පුත්‍රයන්ගෙන් ගිලිහුණු දේශපාලන බලය නැවතත් ඔවුන්ට ලැබෙන්න ඕනෑ.

ඉහල ඌව සහ පහල ඌව යනුවෙන් දෙකොටසක් ඇති ඌව පලාතේ   තේ ආර්ථිකය තිබෙන්නේ ඉහල ඌවෙය.සුද්දන් සමග ඇති විරසක භාවය නිසා දකුණේ ජනතාව අතර මෙන් තේ ආර්ථිකය ඉහල ඌවෙ ජනතාව අතරට ආවේ නැහැ.ඔවුන් විශාල තේ වතු අද්දර කුඩා ගම වල ජිවත්වෙමින්  යැපුම් ආර්ථිකය මත තම ජීවිකාව ගෙන ගියා.එබැවින් එබැවින් ආරම්භයේ පටන්ම ඌවෙ  ග්‍රාමීය ආර්ථිකය දුප්පත්ය.පැරණි පොතපත බලන විට පෙනෙන්නෙ කුරහන් බුසලකට ඉඩම් උකස් කල සිද්ධීන්ය. රටේ අන් පලාත් විශේෂයෙන්ම බස්නාහිර පළාත මේ ඉහල ඌව සහ පහල ඌව යන දෙකොටසම මුලදී සැලකුවේ ඔවුන්ගේ සුවපහසු දිවිය පවත්වා ගෙනයාමට අවශ්‍ය  ගෘහ සේවකයන් එනම් බණ්ඩාලා ,සහ මැණිකලා සපයන "බයි " මිනිසුන් ඉන්නා නුගත් ප්‍රදේශ ලෙසින්ය.
1950 ගණන් වලදී ඉහල ඌව දියුණු උනේ රජයේ අනුග්‍රහයෙන් නොව එකල අලුතින් හඳුන්වා දුන් ආර්ථික වගාවන් වන ගෝවා,බෝංචි, ආර්ථිකය නිසයි. ඔවුන් අතරේ සමුපකාර ක්‍රමය හා බැඳි චින්තනය මැනවින් තිබුනා. එබැවින් ඌවෙ බොහෝ සමුපකාර ව්‍යවසායන් බිහිඋන අතර ඉන් ප්‍රධාන එක උනේ උඩපළාත ගොවි ද්‍රව්‍ය නිපදවීමේ සහ අලවි කිරීමේ සමුපකාර සමිතියයි. සාමාජිකයාගේ උපතේ සිටම මරණය දක්වාවූ ජිවන මගට උර දුන් මෙම සමිතියේ නිෂ්පාදන දිවයිනේ වෙනත් පළාත් වල  අලවි කිරීමට කොළඹ,මහනුවර,කුරුණෑගල,අම්පාර ආදී පළාත්වල අලවි මධ්‍යස්ථාන තිබු න  අතර  ඒකට කිට්ටුවෙන් හරි තියන්න පුළුවන් උනේ සඳලංකාව සමුපකාර සමිතිය විතරයි.
1971දී රාජ්‍ය  නිලධාරින් අමන වීදියට ඒක පාරිභෝගික සමුපකාරයක් කරන්න ගිහින් ඒක එහෙම පිටින්ම කාලා දැම්මා. මිට සමගාමිව එහෙත් මදක් පහත් මටමින් ඉහල ඌවෙ තවත් සමුපකාර සමිති තිබුන අතර  පහල ඌවෙද එවැනිම  සමුපකාර ව්‍යවාසයක්තිබුනා. එහෙත් මේ සියලු සමුපකාර ව්‍යවසායන් අද වන ආර්ථික වශයෙන් නටඹුන් බවට පත්වෙලාඉවරයි. 
ඌවට අසාධාරණයක් සිදුවී ඇති බව ජනාධිපති තුමාද පිළිගෙන ඇති බව එතුමාගේ  පහත සඳහන් ප්‍රකාශයෙන්ද පැහැදිලිවේ. 


"ඉතිහාසයේ පටන් ඌවට සිදු වූ අසාධාරණය වත්මන් ආණ්ඩුව යටතේ නිවැරදි කරමින් ඇතැයි ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා පවසනවා. ඌවට එලෙස අසාධරණයක් සිදු වූයේ එහි වැසියන් අධිරාජ්‍යවාදයට එරෙහිව නොබියව නැගී සිටීම නිසා බවයි ජනාධිපතිවරයා පෙන්වා දුන්නේ.

සෙවණගල අධ්‍යාපන කාලපයට අයත් පාසල් කිහිපයක මහින්දෝදය තාක්ෂණ විද්‍යාගාර සිසු අයිතියට පවරාදීමෙන් පසු ජනාධිපතිවරයා අද මෙම අදහස් පළ කළා. ඉකුත් එක්සත් ජාතික පක්ෂ ආණ්ඩුව යටතේද ඌවට විවිධ කෙනිහිලිකම් සිදුවූ බවයි එහිදී සිහිපත් කෙරුණේ.

සෙවණගල සීනි කර්මාන්ත ශාලාව පෞද්ගලික අංශයට විකුණා දැමීම ඊට එක් උදාහරණයක් ලෙස ප‍්‍රකාශ කෙරුණා. එහෙත් වත්මන් ආණ්ඩුව විසින් එම සීනි කර්මාන්ත ශාලාව නැවත රජයට පවරා ගනිමින් ඌවේ වැසියන්ට සාධාරණය ඉටු කළ බවයි ජනාධිපතිවරයා කියා සිටියේ.

තණමල්විල හම්බේගමුව පුරාණ රජමහා විහාරස්ථානයද නිරීක්ෂණය කළ ජනාධිපතිවරයා එම විහාරස්ථානයේ සංරක්ෂණ කටයුතු කඩිනමින් ආරම්භ කරන්නැයි පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුවට උපදෙස් ලබා දුන්නා. "
- See more at: http://nethfm.com/article/

එහෙත් එතුමා ගැටලුව හඳුනා ගත්තත් කලයුතු ප්‍රතිකාරය නම් තවමත් හඳුනා ගෙන නැත.වර්තමාන රජය කරන්නේදඌවෙ සම්පත් සුරා කෑමය. හොඳම උදාහරණය උමා ඔය ව්‍යාපෘතියයි.අඹේවෙල ව්‍යාපාරය දියුණු කර එමගින් රක්ෂණය වන ජාල සම්පත මගින් ඌවෙ ජල හිගයට විසඳුම් දෙනවා වෙනුවට කරන්නේ ඒ වතුර ටික අන් පළාතකට ගෙන ගොස් නම පමණක් ඌවට ඉතිරි කිරීමයි.

පහළ ඌව වී, උක් ,සහ පලතුරු වැවීමට යෝග්‍ය උනත් ඒකට ගැලපෙන මහජන ව්‍යවසායක ක්‍රමයක් හරියටම ආවේ නැති නිසා ඉහල ඌව සමග බලනවිට පහල ඌව ආර්ථික සහ දේශගුණය ඇති දුප්පත්.
ඌවෙ දුප්පත් කම නැති කරන්න කියා  අන් පළාත් වලින් ඌව පලාතට දෙගොල්ලක් ආවා.

1.වෙළඳුන් 

2.රජයේරැකියාලාභින් ,


මෙහෙම පුද්ගලයන් ඌවට එන ඒක වරදක් නෙමෙයි. නමුත් වරද මේ අය ඔවුන්ට තම පළාත් වලදී තමන්ට නැති දේශපාලන බලය මෙහෙදී තහවරු කර ගැනීමයි.ඔවුන් එසේ තම දේශපාලන බලය තහවුරු කර ගත්තේ ඌවෙ පාරම්පරික පුද්ගලයන්ගේ ඉදිරියට එම වලක්වා කටයුතු කිරීමෙන්ය. ඔවුන් සැලසුම් සහගතව කටයුතු කර එසේ ඉදිරයට ආ බණ්ඩාරලා,රාජරත්නලා ,වික්‍රමරත්නලා  විරවන්නිලා, ගුණසේකරලා,ආදීන්ගේ දෙවෙනි පරම්පරාව අපිට නැති කළා. ඒ විතරක් නෙමෙයි.ඌවෙ පුත්‍රයන් ලෙස ඉදිරියට දෙවෙනි පරම්පරාවෙන් ඉදිරියට ආ ඔවිටිපාන ජයතිලක,බණ්ඩාර බාදනගේ වැන්නවුන්ගේ ගමන් මග සම්පුර්ණයෙන්ම මකල දැම්මා.

මේසේ පිට පළාත් වලින් ආපු මිනිස්සුන්ට ඌව නවාතැන් පොලක් නිසා ඔවුන්ට ඌවෙ සංවර්ධනයේ පදනම වන සමුපකාරය ගැන අවබෝධයක් ඇති කර ගැනීමට  උවමනාවක් තිබුනේ නැහැ.ඔවුන් සමුපකාරය දුටුවේ තම පුද්ගලික දියුණුවට අකුල් හෙලන ආයතනයක් ලෙස සහ තමාට සුරා කෑමට සම්පත් ඇති ආයතයක් ලෙසටය.මේ නිසා ඔවුන්ගෙන් ඌවෙ පදනම වන සමුපකාරය සංවර්ධනය කිරීමට කිසිදු සේවයක් ඉටු උනේ නැහැ. ඌව සංවර්ධනය කිරීමට නම සමුපකාර චින්තනය මත කටයුතු කිරීම  හැර අන් මගක් නැහැ.