වසර 47 කට පෙර මා සමාජ විද්‍යාව සහ මනෝ විද්‍යාව යන විෂයයන්ගේ මුලික කොටස් ඉගෙන ගත් අවධියේදී (එකල මා හැදෑරු මුලික උපාධි පාඨමාලාවේ විශය මාලාවේ elements of sociology & psychology නමින් විෂයයක් විය.)මිනිසා සමාජ සත්වයෙකු බවට ඉගෙන ගත්තා මතකය.
මිනිසා සමාජ සත්වයෙකු නම් ඔහු අයත් සමාජය ගැන හරියටම තේරුම් නොගෙන ළමා, ගැටවර, තරුණ, වැඩිහිටි සහ මහළු ආදී වශයෙන් පමණක් ඔහු බෙදා ඔහුගේ හැසිරීම් සහ වටිනාකම් තේරුම් ගැනීමට යත්න දැරීම වැරදි යයි මම සිතමි. එසේ වැරදියට තේරුම් ගත් පුද්ගලයන් සමග වැරදියට සම්බන්දතා පවත්වා එහිඅනිවාර්ය ප්‍රතිඵලය වන්නේ වැරදි උත්තර ලැබීමය. එවිට අදාල අය සමග හරියට කටයුතු කරන්න බැරි යයි ඔවුන්ටම දොස් පැවරීම වෙනුවට කල යුත්තේ අදාළ කණ්ඩායම හරියට හඳුනා ඒ අනුව අපේක්ෂිත ප්‍රතිඵලය ලැබීම මුලික කර ගත් සම්බන්දතා පැවැත්වීමය. එවිට අපේක්ෂිත ප්‍රතිඵල ලැබේ යයි 50% වැඩි විශ්වාසයකින් සිතිය හැක. එබැවින් මා දැන් සමාජය බෙදන්නේ මෙසේය.
1. 20 වන සියවසේ මුල් ජනයා එනම් බැලු බැල්මට වයස අවුරුදු 70ට වැඩි අය
බොහෝ දෙනා ඉංග්‍රීසි මාධ්‍යයෙන් මාධ්‍ය මහා විද්‍යාල වල උගත්තෝ වුහ. සිංහල සහ ඉංග්‍රීසි මැනවින් දනිති. භාවිතා කරති. ඉතිහාසය දනිති. සමහර දෙනාට පාලිද පුළුවන.ආචාරශීලීත්වය හඳුනනි. මත්වතුර භාවිතා කරන්නේ සාමාන්‍ය බටහිරයන් මෙන් සමාජයට එකතුවීමට පමණි. පරිගණක ගැන උනන්දුව අඩුය. ජංගම දුරකථනය තිබෙන්නේ ඇමතුම් ගැනීමට සහ ඇමතුම් දීමට පමණක් යයි සිතති. තම අදහස් ඉදිරිපත් කිරීමට හෝ ඇසීමට තැනක් හෝ ඉඩක් නැති ඔවුන් ඉඩක් ලද විට අන් අයට එපා වන තරමටම කථා කරති.
2. 20 වන සියවසේ මැද ජනයා එනම් බැලු බැල්මට වයස අවුරුදු 60ට වැඩි මාද ඇතුලත් අය.
මේ අයගෙන් වැඩි දෙනා මහා විද්‍යාල වලින් සින්හල මාධ්‍යයෙන් මහා විද්‍යාල වල උගත්තෝ වුහ.මහා විද්‍යාල තැනුවේ 56 බණ්ඩාරනායක රජයේ අධ්‍යාපන ඇමතිවු කලුගල්ල මැති තුමාය. ඒවායේ තිබුනේ මුලික පහසුකම් පමණි. අඩු පහසුකම් නිසා ලමා කල විඳි දුෂ්කරතා වලට ඔවුන් උත්තර දුන්නේ මධ්‍ය මහා විද්‍යාල උගතුන්ට වඩා හොඳින් ඉගෙන ගැනීමෙන් නොව, අඩු අධ්‍යාපනය නිසා ලද අඩුපාඩුව මැකීමට පවතින ක්‍රමයට පිටින් යාම ආරම්භ කිරීමෙනි. මේ නිසා රටේ හර පද්ධතිය විනාශවීම ඇරඹින. 56 දරුවෝ ඔවුන්ය. ඉංග්‍රීසි දන්නේ නැත. යමෙකු පසුව හෝ උත්සාහයෙන් ඉංග්‍රීසි ඉගෙන ගත්තේ නම් එයද කලේ එය නැති බැරි බව තේරුම් ගත් විට පමණි. ඔවුන් සමග සම්බන්ධතා පැවැත්වීමේදී කතාව මුලදී ඉංග්‍රීසියෙන් අරඹා පසුව සිංහලට මාරු විය යුතුය. පාලි දන්නේම නැත. පරිගණක ගැන උනන්දුවක් පෙන්නුවද ඒ ගැන ඇති දැනීම සහ භාවිතය අඩුය. ජංගම දුරකථනය පාවිච්චි කරන්නේ ඇමතුම් සඳහා මෙන්ම පණිවිඩ යැවීමට පමණි. මත් වතුර පාවිච්චි කරන්නේ බේබද්දන් මෙනි. ගහ මුල වාඩිවී එක හුස්මට රා කට්ට බීපු අන්දමටම අරක්කු වීදුරුව හිස්කර දමන නිසා මත් වතුර බිඳකින් පළමුව තොලට,දෙවනුව දිවට, තෙවනුව උගුරට ,සිව්වැනුව ආමාශයට, අවසානයදී සිතට දැනෙන රසය නොහඳුනති. අන් අයගෙන් තම පංගුව බේරා ගනිමට මෙන්ම පුළුවන් නම් අන් අයගේ පන්ගුවද ඞැහැ ගැනීමට සිතා මත් වතුර කටේ දිවේ නොගෑවීම කෙලින්ම උගුරට හලා ගනිති. අවසාන ප්‍රතිඵලය වන්නේ සොඳුරු මිනිසෙකු වෙනුවට පිස්සෙකු නිර්මාණය වීමය.
මේ අයගෙන් වැඩි දෙනා උසස් අධ්‍යාපනය ලැබුවේ එකල අඩුපහසුකම් තිබු කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලය,විද්‍යාලංකාර විශ්ව විද්‍යාලය, විද්‍යොදය විශ්ව විද්‍යාලය ආදියේදීය. බාහිර උපාධි ධරයෝ මීටත් වඩා අඩු පහසුකම් මැද විෂය ගැන නොව ලැබෙන ප්‍රශ්න පත්‍රයට පිළිතුරු දීමට පමණක් උගත්තෝ වුහ. මේ හානිය වඩාත් තීව්‍ර වන්නේ 1971 j.v.p. අරගලය සාර්ථක කරගැනීමට මේ මද දනුම නිසා ලද පිඩාවෙන් පෙළුණු ශිෂ්‍ය ප්‍රජාව උපකරණයක් ලෙස භාවිතා කල නිසාය. ඔවුන් ලද මද දැනුම ගැන නොසලකා, ලද සහතිකය මත පදනම්ව රජයේ රැකියා දීම නිසා ප්‍රතිපත්ති සම්පාදන තලයට පිවිසි මේ අයගෙන් අද රටට ප්‍රායෝගික වශයෙන් සිදුවී ඇත්තේ හානියකි.
මිනිසා සමාජ සත්වයෙකු නම් ඔහු අයත් සමාජය ගැන හරියටම තේරුම් නොගෙන ළමා, ගැටවර, තරුණ, වැඩිහිටි සහ මහළු ආදී වශයෙන් පමණක් ඔහු බෙදා ඔහුගේ හැසිරීම් සහ වටිනාකම් තේරුම් ගැනීමට යත්න දැරීම වැරදි යයි මම සිතමි. එසේ වැරදියට තේරුම් ගත් පුද්ගලයන් සමග වැරදියට සම්බන්දතා පවත්වා එහිඅනිවාර්ය ප්‍රතිඵලය වන්නේ වැරදි උත්තර ලැබීමය. එවිට අදාල අය සමග හරියට කටයුතු කරන්න බැරි යයි ඔවුන්ටම දොස් පැවරීම වෙනුවට කල යුත්තේ අදාළ කණ්ඩායම හරියට හඳුනා ඒ අනුව අපේක්ෂිත ප්‍රතිඵලය ලැබීම මුලික කර ගත් සම්බන්දතා පැවැත්වීමය. එවිට අපේක්ෂිත ප්‍රතිඵල ලැබේ යයි 50% වැඩි විශ්වාසයකින් සිතිය හැක. එබැවින් මා දැන් සමාජය බෙදන්නේ මෙසේය.
1. 20 වන සියවසේ මුල් ජනයා එනම් බැලු බැල්මට වයස අවුරුදු 70ට වැඩි අය
බොහෝ දෙනා ඉංග්‍රීසි මාධ්‍යයෙන් මාධ්‍ය මහා විද්‍යාල වල උගත්තෝ වුහ. සිංහල සහ ඉංග්‍රීසි මැනවින් දනිති. භාවිතා කරති. ඉතිහාසය දනිති. සමහර දෙනාට පාලිද පුළුවන.ආචාරශීලීත්වය හඳුනනි. මත්වතුර භාවිතා කරන්නේ සාමාන්‍ය බටහිරයන් මෙන් සමාජයට එකතුවීමට පමණි. පරිගණක ගැන උනන්දුව අඩුය. ජංගම දුරකථනය තිබෙන්නේ ඇමතුම් ගැනීමට සහ ඇමතුම් දීමට පමණක් යයි සිතති. තම අදහස් ඉදිරිපත් කිරීමට හෝ ඇසීමට තැනක් හෝ ඉඩක් නැති ඔවුන් ඉඩක් ලද විට අන් අයට එපා වන තරමටම කථා කරති.
2. 20 වන සියවසේ මැද ජනයා එනම් බැලු බැල්මට වයස අවුරුදු 60ට වැඩි මාද ඇතුලත් අය.
මේ අයගෙන් වැඩි දෙනා මහා විද්‍යාල වලින් සින්හල මාධ්‍යයෙන් මහා විද්‍යාල වල උගත්තෝ වුහ.මහා විද්‍යාල තැනුවේ 56 බණ්ඩාරනායක රජයේ අධ්‍යාපන ඇමතිවු කලුගල්ල මැති තුමාය. ඒවායේ තිබුනේ මුලික පහසුකම් පමණි. අඩු පහසුකම් නිසා ලමා කල විඳි දුෂ්කරතා වලට ඔවුන් උත්තර දුන්නේ මධ්‍ය මහා විද්‍යාල උගතුන්ට වඩා හොඳින් ඉගෙන ගැනීමෙන් නොව, අඩු අධ්‍යාපනය නිසා ලද අඩුපාඩුව මැකීමට පවතින ක්‍රමයට පිටින් යාම ආරම්භ කිරීමෙනි. මේ නිසා රටේ හර පද්ධතිය විනාශවීම ඇරඹින. 56 දරුවෝ ඔවුන්ය. ඉංග්‍රීසි දන්නේ නැත. යමෙකු පසුව හෝ උත්සාහයෙන් ඉංග්‍රීසි ඉගෙන ගත්තේ නම් එයද කලේ එය නැති බැරි බව තේරුම් ගත් විට පමණි. ඔවුන් සමග සම්බන්ධතා පැවැත්වීමේදී කතාව මුලදී ඉංග්‍රීසියෙන් අරඹා පසුව සිංහලට මාරු විය යුතුය. පාලි දන්නේම නැත. පරිගණක ගැන උනන්දුවක් පෙන්නුවද ඒ ගැන ඇති දැනීම සහ භාවිතය අඩුය. ජංගම දුරකථනය පාවිච්චි කරන්නේ ඇමතුම් සඳහා මෙන්ම පණිවිඩ යැවීමට පමණි. මත් වතුර පාවිච්චි කරන්නේ බේබද්දන් මෙනි. ගහ මුල වාඩිවී එක හුස්මට රා කට්ට බීපු අන්දමටම අරක්කු වීදුරුව හිස්කර දමන නිසා මත් වතුර බිඳකින් පළමුව තොලට,දෙවනුව දිවට, තෙවනුව උගුරට ,සිව්වැනුව ආමාශයට, අවසානයදී සිතට දැනෙන රසය නොහඳුනති. අන් අයගෙන් තම පංගුව බේරා ගනිමට මෙන්ම පුළුවන් නම් අන් අයගේ පන්ගුවද ඞැහැ ගැනීමට සිතා මත් වතුර කටේ දිවේ නොගෑවීම කෙලින්ම උගුරට හලා ගනිති. අවසාන ප්‍රතිඵලය වන්නේ සොඳුරු මිනිසෙකු වෙනුවට පිස්සෙකු නිර්මාණය වීමය.
මේ අයගෙන් වැඩි දෙනා උසස් අධ්‍යාපනය ලැබුවේ එකල අඩුපහසුකම් තිබු කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලය,විද්‍යාලංකාර විශ්ව විද්‍යාලය, විද්‍යොදය විශ්ව විද්‍යාලය ආදියේදීය. බාහිර උපාධි ධරයෝ මීටත් වඩා අඩු පහසුකම් මැද විෂය ගැන නොව ලැබෙන ප්‍රශ්න පත්‍රයට පිළිතුරු දීමට පමණක් උගත්තෝ වුහ. මේ හානිය වඩාත් තීව්‍ර වන්නේ 1971 j.v.p. අරගලය සාර්ථක කරගැනීමට මේ මද දනුම නිසා ලද පිඩාවෙන් පෙළුණු ශිෂ්‍ය ප්‍රජාව උපකරණයක් ලෙස භාවිතා කල නිසාය. ඔවුන් ලද මද දැනුම ගැන නොසලකා, ලද සහතිකය මත පදනම්ව රජයේ රැකියා දීම නිසා ප්‍රතිපත්ති සම්පාදන තලයට පිවිසි මේ අයගෙන් අද රටට ප්‍රායෝගික වශයෙන් සිදුවී ඇත්තේ හානියකි.
No comments:
Post a Comment