නමෝ තස්ස භගවතෝ අරහතෝ සම්මා සම්බුධස්ස

"නමෝ තස්ස භගවතෝ අරහතෝ සම්මා සම්බුධස්ස"

අප බුදුන් වැඳිමේදී භාවිතා කරන මෙම පදය දසදහස් වර මුමුණා ඇත්තෙමු. සමහරවිට නිහඬව, සමහරවිට හඬනගා කියා ඇත. එහෙත්  මෙම පදය සැදුනේ කෙසේද යන්න ගැන අප කිසිදා හෝ විමසා බලා ඇත්ද? 

2009 වසරේදී මට කොළඹ රැස්වීමකට සහභාගී වීමේදී වැදගත් පෙනුමක් ඇති මහලු මහතෙක් මා ළඟ අසුනේ සිටියේය. රැස්වීම ඇරඹීමට පෙර අප දෙදෙනා අතර සිදුවූ සුහද කතා බහ අතරතුරේදී  මගේ  ඇරයුමකින් තොරවම ඔහු ඉහත සඳහන් පදය ඇතිවූ  ආකාරය විස්තර කළේය. එය මට අලුත් අදහසක් නිසා එය සටහන් කර ගැනීමට මට උවමනා උවත් එවෙලේ මග දිනපොත හැර වෙන අන් කඩදාසියක්  මා සතුව නොතිබිණ. මා කලේ එය හනික දිනපොතේ ලියා ගැනීමය.  එය මෙසේය.

සතාගිරෝ නමෝ යක්ඛෝ 

තස්ස අසුරින්ද දෝ 

භගවතෝච මහා රාජා

සක්කෝ අරහතෝ තථා

සම්මා සම්බුධස්ස බ්‍රහ්මතෝ 

නිධාන කතාව }

සාතාගිර යක්ෂයා  - අපායේ දොර වසු නිසා "න"                                          නමින් ද 

                               නිවනට දොර හැරිය නිසා "මෝ "

                               නමින්ද  බුදුන් වැන්දේය.

රාහු අසුරේන්ද්‍රයා  - තන්හාව නැති කල නිසා "ත"  

                          නමින්ද සත්‍ය හෙලිකල නිසා "අස්ස'
                              නමින්ද බුදුන් වැන්දේය.

සතර වරම් දෙවි 
රජවරු                - බුදුන් වහන්සේ රාග ද්වේශ මෝහ                              භෂ්ම කල නිසා එක් එක්  දෙව් රජු                           විසින් "භ" "ග" "ව" "තෝ " යනුවෙන්
                       කියමින්  බුදුන් වැන්දේය.

මහා බ්‍රහ්මයා    - සත්‍ය තම උත්සාහයෙන්ම අවබෝධ
                          කරගත් නිසා "සම්මා සම්බුද්ධස්ස"
                           කියමින්  බුදුන් වැන්දේය.

2009 වසරේ මා හදිසියේ ලියු මෙම සටහන මේ සතියේ හදිසියේ මගේ නෙත ගැටුනේ දුරකථන අංකයක් සෙවීමට පැරණි දිනපොත් අවුස්සා බැලීමේදීය.

මේ අගනා සටහන කියූ  මහතාගේ නම මා ලියා ගෙන නැත. ඔහු මෙය කොතැනින් උපුටා ගත්තේද යන්න හෝ මා ලියාගෙන නැත. එවැනි ප්‍රශ්නයක් එ් වෙලාවේ අසුවාද යන්න හෝ මට මතක නැත. එබැවින් මේ අදහස පැන නැගුනේ කුමන මුලාශ්‍රයකින්ද යන්න මා දන්නේ නැත. එහෙත් ඒ අදහස මා මීට පෙර නොඇසූ නිසා, නොදන්නා දෙයක් පළමු වරට දැන ගන්නා විට මා පුරුද්දක් ලෙසින් එ් ගැන සටහනක් තබා ගන්නා නිසා මේ සටහන මා අතින් ලියවිණ.

 මා මේ සටහන ඔබට ඉදිරිපත් කරන්නේ ඔබ මේ ගැන යමක් දන්නවා නම් එය මටද ගැන ගැනීමට සලස්වන්න යන ආයාචනය කරමින්ය. 

සමරසේකර