බුදු සසුනට දැන දැනම අපහාස කරන්නවුන්ට අනුකමිපාවෙන් ලියන වග නමි

මා විසින්  2014 දී පමන ලියූ මෙම ලිපිය ෂංෂෝධනය නොකරම නැවත පල කරන්නට අදහස් කලේ බුදු සසුනට අපහාස කරන්නවුන් විවිධාකාර ස්වරෑපයෙන් අද දින වනවිට ඒ කාරනය කරන නිසාය. වෛද්‍ය රුවන් එම් ජයතුංග මහතා ඒ කටයුත්ත භාරගත් අාසන්නතම පුද්ගලයාය. මා මගේ ලිපිය නැවත පල

කරන්නේ  ඒ නිසාය.

මේ ලිපිය ලියන මා බුදු සසුනේ එක් කොටසක් වන උපාසක යන කුලකයට අයත් උවත්, මා එම කුලකයේ කිසිදු සංවිධානයක  කුමන මට්ටමේ හෝ නිලතලයක් ප්‍රතිපත්තියක් වශයෙන්ම භාර නොගෙන ජිවත් වන, එහෙත් විමසුම් ඇසින් සමාජය දෙස බලා සිටින සාමාන්‍ය පුද්ගලයෙක් වෙමි.ඒ අනුව මට සිතෙන දෙය මා ලියන අතරම මගේ කරුණු දැක්වීම සනාථ කිරීමට ඇතැම් විට සමහර අය නම් වලින්ම හැඳින්වීමට සිදුවන නිසා එසේ නම් කරන අයට තම පිළිතුරු ලිවීමට අවශ්‍ය නම් එයටද ඉඩක්  මෙම ලිපියේ  අවසානයේ  වෙන්කර ඇත.

   

අපේ රටේ ක්‍රියාත්මක වෙමින්  පවතින බුදු සසුන යනු භික්ෂු,භික්ෂුණි,උපාසික,සහ උපාසක යන සිව් පිරිසෙන් සැදුනු එකකි. අපේ රටේ ආගමික කටයුතු වලට අදාලව කතෝලික, ක්‍රිස්තියානි, මුස්ලිම්,හින්දු සහ කිසිදු දහමක් නොඅදහන  නිර් - ආගමිකයන් යනුවෙන්ද සමාජ කණ්ඩායම්  ක්‍රියාත්මක වෙමින් පවතී. මේ විවිධ සමාජ කණ්ඩායම් තම තමන්ගේ තම තමන්ගේ ආකල්ප අනුව තවත් උප කොටස් වලට අනුගත වෙමින් සිටී. මෙහි වැරැද්දක් නැත. තමන් රුචියක් දක්වන උප කුලකය අන් ඒවාට වඩා හොඳයි යනුවෙන් අපහාසාත්මක ලකුණු ප්‍රදර්ශනය නොකරන තාක් කල් එසේ හැසිරීම හොඳය.

මේ එක් එක් කණ්ඩායම් විසින් සිදුකරනු ලබන සමාජයීය යහපත්  කටයුතු වලදී, සමහර අවස්ථා වලදී අන් සමාජ කණ්ඩායම්ද ඒවා අගය කරනු දක්නට ලැබෙයි. සමහර අවස්ථා වලදී ඔවුන්ද ඒවා කිරීමටත් මැදිහත් වෙති.  මේ සෑම සමාජ කටයුත්තක් කිරිමේදී එසැනින්ම ලැබෙන අනිවාර්ය එක් ප්‍රතිඵලයක් වන්නේ එයට සහභාගී වන්නාට ලැබෙන සතුටය. එනිසා එයද හොඳ දෙයකි. සාමාන්‍යයෙන් අද කාලයේ අපට අඩුවැඩි වශයෙන්  දවසේ පැය 24න් වැඩි කොටසක් විවිධාකාර ගැටළු විසඳීමට මිඩංගු කිරීමට  සිදුවීම නිසා, නිරාමිස සතුටක් ලැබීමට කාලයක් ගත  කිරීම යනු අද සමාජයේ දක්නට ලැබෙන දුලබ සිද්ධියකි. 

එහෙත් ගැටලුව එය නොවේ. ගැටලුව වන්නේ සමහරුන්ගේ සිත්තුල ඇති  විවිධාකාර අසත්පුරුෂ පරමාර්ථ ඉටුකර ගැනීමට ඔවුන් පොදුවේ බුදු සසුනට ගැරහීමට පටන්ගෙන තිබිමය. අන් ආගම් වල නැති එහෙත් බුදු සසුනේ ඇති සහනශීලි ප්‍රතිපත්තිය නිසාම බොදු බැතිමතුන් තුල වගාවූ හොඳ පුරුද්දක් වන  අන් මත ඉවසීමට ඇති පුරුද්ද වැරදි ලෙස අර්ථ කථනය කර ගත්  ඔවුන් විසින් blog අවකාශයේ සිදු කරන මේ අකටයුත්තට තිතක් තැබීමේ කාලය පැමිණ ඇත. ඒ මේ ලිපි කියවන සාමාන්‍ය පාඨකයන් ඉන් නොමග යාමට ඇති  නිසාය.

මේ අයගෙන් අන්වර් මනතුංග වැනි සමහරු වැරදි සෙවීමේ පරමාර්ථයෙන්ම බුදුන් වහන්සේ වදාළ ධර්මය මතුපිටින් කියවා, ඉන් සමහර  කොටස් එහෙන් මෙහෙන්  අහුලාගෙන, සමහර කරුණු විකෘති කර, තම මතය සනාථ කිරීමට ඒවා අතරින් පතර සම්බන්ධ කර බුදු දහම ගැන, ධර්මය ගැන,සංඝයා ගැන අමුතුම වැරදි චිත්‍රයක් ලොවට ඉදිරිපත් කරයි. ඔහු එසේ කරන්නේ එක්කෝ ඒවා බලන අයත් අනාගතයේදී මුස්ලිම් දහමට හරවා ගැනීමට හෝ   නැත්නම් ඔවුන් නරක බෞධයන් බවට පත් කිරීමටය.

 බොදුබල සේනාව ගැන,ඥානසාර හාමුදුරුවන් ගැන දිගින් දීගටම ද්වේශ සහගත අදහස් පල කරන්නෙත්, උන් වහන්සේට භික්ෂුන් වහන්සේ කෙනෙක් නමින් ආමන්ත්‍රණය නොකරන්නේත් එනිසාය. කෙසේ හෝ මුස්ලිම් දහම වැළඳගත් සිංහලයෙකු වන අන්වර්ගේ මෙම පරමාර්ථයේ හොඳ නරක කෙසේ උවත්, ඒ වෙනුවෙන්ම පවත්වාගෙන යන blog එකේ පලවන කරුණු  ගැන පාඨකයන් පලකරන සමහර comments  වාරණය කලත්, ඔහුගේ ඉහතකී පරමාර්ථ ඉටු කරගැනීමට  ඔහු  කරන කැපකිරීම  නම් අගය කල යුතුය. 

නිර්- ආගමිකයන් යයි කියා ගන්නා මාතලන් සහ පැරකුම් සාමාන්‍යයෙන් සැම පොහොය දිනකදීම වාගේ සංඝයා වහන්සේලාට අපහාස වන යමක් නොවරදවාම වාගේ තම blog වල ලියති.හැබැයි මේ අය අනෙක් ආගම් වලට අපහාස කරන්න යන්නේ නම් නැහැ. 

 පුරා වසර 50ක් ම දළදා හාමුදුරුවන්ගේ තේවාව භාරව සිටි අස්ගිරි පාර්ශවයේ මහා නායක උඩුගම බුද්ධ රක්ඛිත නායක හාමුදුරුවන්ට දළදා මාලිගාව යාබද පාර රථ වාහන ගමනාගමනයට විවෘත කිරීමට විරුද්ධ වීමට ඉඩක් නැත් නම් ඒකට ඉඩ තියෙන්නෙ වෙන කාටද? අඩු තරමේ මාතලන් කී  වරක් දළදා තේවාවට සහභාගිවී තිබෙනවාද?  මේ නායක හාමුදුරුවෝ අපවත්වූ විගස, උන්වහන්සේගේ විරෝධය හේතුකොට ගෙන පාර වැසීම නිසා මාර්ග තදබදයක් ඇතිවී තිබෙනවා කියා උන් වහන්සේට අපහාස කිරීමට කවියක් ලිවීමට තරම් මහනුවර පදිංචිවී නැති,මහනුවර මාර්ග දෛනිකව භාවිතා නොකරන  මාතලන් නිහීන වුයේ කෙසේද?

 (මහනුවර නගරයට නිතරම යන්නෝ නම් මාර්ග තදබදය වලක්වා වාහන ධාවන කරන විකල්ප මාර්ග මැනවින් හඳුනති. ඒවා භාවිතා කරති.) අස්ගිරි පාර්ශවයේ අභිනව මහා නායක ගලගම අත්ථදස්සි නායක හාමුදුරුවන් එම තනතුරට පත්වූ විගසම මේ පාර විවෘත කිරීමට තමන් වහන්සේගේ විරෝධය ප්‍රකාශ කර ඇත. දැන් මාතලන් මේ නායක හාමුදුරුවෝ ජීවත්වෙලා ඉන්න වෙලාවේදීම උන්වහන්සේගේ ශෝකප්‍රකාශය ලියනවාද ? හැබැයි මේ මාතලන්ට තමයි 2014 හොඳම blog රචකයා වෙනුවෙන් සම්මානය ලැබුනේ. මේ blog අවකාශයට ලියන වැඩිදෙනාගේ බුද්ධි මට්ටම ඒකෙන්ම මැනගත්ත හැකිනෙ.

පැරකුම්ට මෑත කාලයේ ඇතිවූ ලොකුම ප්‍රශ්නය නම් මහමෙව්නා අසපුව විසින් සංවිධානය කල සේරුවිල මංගල මහා සැයේ  පලතුරු පුජාවයි. විවිධ විසිතුරු පිංකම් විවිධ කාල වලදී සංවිධානය කරන සත්පුරුෂ උතුමෝ සිය කාලය එයට මිඩංගු කරති. එය අනුමත කරන විවිධ පුද්ගලයෝ තම කාලය,ශ්‍රමය හා ධනය වැය කරමින් ඒවාට සම්බන්ධ වෙති. එසේ කිරීමට හැකියාවක් නැත්තෝ එම පිංකම් අනුමත කරමින් ඒ පින් අනුමෝදන් වෙති. ඒ කිසිවක් නොකරන පැරකුම් වැන්නෝ ඒවාට අපහාස කරමින් එම පුජාව නිසා සම්පත් නාස්තියක් සිදු උනා යයිද,ඒවා ඒ ප්‍රදේශයේම ළමුන්ට බෙදා දුන්නේ නම් නරකද කියා අතුරු යෝජනාද කරති. මෙසේ ලියන පැරකුම්ට දිනපතාම දඹුල්ලේ ආර්ථික මධ්‍යස්ථානයේදී පමණක් මිල අඩු නොවීමෙන් ගැලවීමට  විනාශ කරන එළවලු ටොන් ගණන නොපෙනෙන්නේ කෙසේද?

මේ දෙදෙනාගේම අභාෂය ලබන බොහෝ ආධුනිකයන් තම blog වල ජනප්‍රියතාවය උදෙසා බුදු සසුන ගැන උඩින් පල්ලෙන් කරුණු ගලපාගෙන අපහාසාත්මක ලිපි පළකරති.       

මේ සියලුම දෙනාට මා ඉතා කරුණාවෙන් ලියන්නේ බුදු සසුන  යනු ඔබට අපහාස කිරීමට ලිපි ලියන්න තිබෙන තැනක් නොවන බවය. මෙසේ  ලිවීමෙන් ඔබට කුරිරු සතුටක් ලැබුනත් ඉන් ඔබට ඇතිවන අහිතකර බලපෑම ගැන ඔබ නොදන්නා නිසා එසේ ලියනවා විය හැක.

බුදුන් වහන්සේ වදාළ ධර්ම කොටස් 82,000ක් සහ භික්‍ෂු, භික්ෂුණි යන දෙකොටසටම අයත්  සංඝයා වහන්සේලා විසින් දෙසු ධර්ම කොටස් 2000 ක් එකතුවී මුළු ධර්ම කොටස් 84000කින් යුක්ත ත්‍රිපිටකය ගැන ඔබ අසා ඇතැයි කියා මා සිතනවා. ඒක අන්තර්ජාලයේ තියෙනවා. එහි අංගුත්තර නිකායේ කෝකාලික සුත්‍රය ඔබ කියෙව්වොත් හොඳයි.

 
ඒකෙ  අදාළ කොටස මෙහෙමයි " අනුවන තැනැත්තා පාපී වචනයෙන් බැනීම නමැති ආවුධයෙන් තමාවම වනසා ගනී. යමෙක් නින්දා ලැබිය යුතු අයට ප්‍රසංසා කරයිද, ප්‍රසංසා ලැබිය යුතු තැනැත්තාට නින්දා කරයිද,එයින් ඔහු පව් රැස් කරගනී. ඉන් ඔහුට සැපයක් නොලැබෙන්නේය." 

මිට පසු  ඔබ නොවරදවාම කියවිය යුත්තේ අංගුත්තර නිකායේම ඇති ව්‍යසන සුත්‍රයයි. ඒකෙ තිබෙන්නේ මෙසේ බුදු සසුනට ගරහන අයට පහත දැක්වෙන විපත්ති 11න් එකකට හෝ පත්වන බවය.

1.  අවබෝධ නොකළ ධර්මය අවබෝධ කරගත   නොහැකිවීම.
2. මෙතෙක් උපදවූ  ධ්‍යානයක් ඇත්නම් එය නැතිවීම 
3. තමාට දහම් දැනුම දියුණු කරගත නොහැකිවීම.
4. ධර්මය අවබෝධ කළා කියා අධි මානයට පත්වීම 
5. නිවන් මගට සිත් අලවා වාසය කරන්නට නොහැකි වීම.
6.කිලිටි බවට පත් වන අයුරින් යම් සිල් පදයකට හානි පමුණුවා ගැනීම.
7. පැවිද්දෙක් නම් සිවුරු හැර ගිහිවිම.
8. දරුණු රෝගාබාධයක් වැළඳීම 
9. උමතුවිම හෝ සිත වික්ෂිප්ත භාවයට පත්වීම 
10.සිහිමුලාවී මියයාම 
11.මරණින් මතු මහත් දුක් ඇති නිරයේ ඉපදීම.

ඔබ කිසිදු කිසිදු ආගමක් නොඅදහන නිර්-ආගමිකයෙක් හෝ බුදුදහම නොඅදහන්නෙක් නම් මෙයින් 1 සිට 5 දක්වා ඇති විපත්ති  සහ 7 සහ 11 විපත්ති වලින්  යම් කිසි විපතක් උනාට කමක් නැහැ කියල ඔබට සිතෙන්න පුළුවන්.

 ඒ උනත් 8,9,10, යන විපත් වලට ගොදුරුවී මෙලොව අපායක් කර ගත් අය  සහ  6 වැන්නේ දැක්වෙන අන්දමට සිල් පදයක් කැඩීම නිසාම මෙලොව විපතට පත්වූ අය ගැන ඔබ කොතෙකුත් අසා,දැක ඇතිනේද? එවැන්නන් තම  නැ  හිතවතුන්ගෙන්  මෙන්ම තම   පවුලෙන්ද කොන්වීමට සිදු වෙනවාට  අමතරව විවිධාකාර කෙනහිලිකම් වලටත් ගොදුරුවී පිඩා විඳිනවා ඔබ දැක තිබෙනවා නේද? පිළිසරණක් නැතිව එවැන්නන් දුක් විඳිනවා ඔබ දැක ඇති නේද? සමහරවිට එවැන්නන්ට පිහිටවීමට ඔබ සත් භාවයෙන් ඉදිරිපත් උනත් මෙතෙක් එලියට නොපැමිණි නානාවිධ බාධක ඉදිරියට පැමිණ ඔබ එම කටයුත්තෙන් ඉවත් කරනවා ඔබටම පසක්වී නැද්ද? 

ඔබටත් ඉදිරියේදී එවැන්නක් සිදුවෙනවාට ඔබ කැමතිද?  මදක් නැවතී කල්පනා කර බලන්න. ඉන් පසුවත් බුදුසසුනට ගැරහීමට ඔබ අදහස් කරන්නේ නම්, ඉදිරියේදී ලැබෙන අයහපත් ප්‍රතිඵල ගැන දැන ගෙනම බුදු සසුසනට ගැරහීම පටන් ගන්න.

සමරසේකර